Wijnreis Côte du Rhône deel 1

Wijnreis Côte du Rhône deel 1
Dag 1: Cultuur snuiven

Om al een beetje te acclimatiseren vertrok de wijncommissie van Gastrovino reeds zondagochtend richting Zuid-Frankrijk voor een vierdaagse trip naar de wijngebieden van de Ventoux en Valréas Côtes du Rhône Villages. Alles leek koek en ei en goed georganiseerd maar een klein detail kan grote gevolgen hebben. Een van de collega’s was zijn paspoort kwijt en had deze niet op tijd kunnen vinden. Op goed geluk kom je er dan toch niet door. Hij moest onverrichterzake naar huis en een andere vlucht boeken.

Busje komt zo

We arriveerden na een voorspoedige reis met 5 man in Marseille, enkel handbagage, Marseille-Avignon nog geen uur rijden, dus om één uur lekker lunchen op een terras in Villeneuve-les-Avignon. Echter….. bij de firma Europcar was het net middagspits met nog 20 wachtenden voor u, en onder het motto ‘zondag is personeel te duur’ betekende dat, dat we na een volle twee uur wachten onze vooraf geboekte én betaalde bus konden gaan ophalen. Met dank aan de firma.

Kunst en wijn

Doel van onze zondagse acclimatiseringstrip was Villeneuve-les-Avignon, een voorstadje van Avignon aan de overzijde van de Rhône. Tegen drieën waren alle restaurants dicht, gelukkig dat de plaatselijke bakker nog wat sandwiches voor ons had, zodat we onze honger konden stillen. Het bleek nu dat we nog steeds honger hadden maar dan naar kunst en cultuur, daaraan geen gebrek in Villeneuve-les-Avignon. Nu kon het echte werk beginnen.

De Wijnwijzen van de Gastrovino zijn natuurlijk echte cultuursnuivers, en onder het motto ‘kunst en wijn horen bij elkaar’ trokken wij Villeneuve in waar het die dag nét toevallig “ Journée Européenne du Patrimoine “was ( bij ons gewoon Open Monumentendag): alle entrées gratis.

Avignon

Villeneuve-les-Avignon ligt in het departement Gard, steek je de brug over richting Avignon dan bevind je je in het departement Vaucluse. In de middeleeuwen was dat ook zo maar toen vormde diezelfde Rhône de grens tussen het Franse koninkrijk en het Heilig Roomse Rijk der Duitse natie. De paus zat veilig in Avignon en dus niet in het Franse koninkrijk. Philippe le Bel kon vanuit Villeneuve-les-Avignon, waar nog steeds een gigantisch fort van hem staat, zijn politieke invloed proberen uit te oefenen op de Heilige Vader. Villeneuve is een echt Provençaals stadje met mooi gerestaureerde middeleeuwse straatjes, mooie uitzichten op de Rhône en op de stad Avignon. Veel gebouwen herinneren nog aan het roemrijke verleden.

Chartreuse

Eerst een bezoekje aan de Chartreuse. Dit was ooit het grootste en rijkste Karthuizerklooster van Frankrijk, in oppervlakte groter dan het Palais des Papes in Avignon. Gebouwd en ingericht in de eerste helft van de 14e eeuw door paus Innocentius VI. Sinds de Revolutie ontmanteld, gestript en gebruikt als steengroeve. Totdat Prosper Mérimée, algemeen inspecteur van de historische monumenten (en schrijver van o.a. de novelle Carmen, de latere opera) dit in de gaten kreeg en het gebouw van de totale ondergang redde. Het klooster bevat nog vele interessante ruimtes en bijzondere architectuur en is deels bewoond door kunstenaars.

Van de aankleding is bijna niets over, alle fresco’s zijn van de muren gehakt, behalve in de Chapelle Saint Jean waar ongeveer 30 % van de fresco’s van Matteo Giovanetti da Viterbo uit 1350 nog is te bewonderen. Enkele jaren geleden gerestaureerd en geconserveerd voor de toekomst.

14e en 15e eeuw

In de omgeving van Avignon zien we een interessante ontmoeting van Franse en Italiaanse kunst uit die tijd, de muren van dit klooster werden net als het Palais des Papes beschilderd door de beste Italiaanse meesters van die tijd. De opkomst van het realisme met een sterk verhalende strekking gevoed door de hogere theologie van de Karthuizers aldaar………. De Italiaanse invloed op de Franse kunst van die tijd was enorm.

Met verpletterende bewondering keek ik naar deze schimmen van afbeeldingen die eens met goud en kobaltblauw een afspiegeling moesten voorstellen van het bovenaardse. Toen ik weer bij zinnen kwam en het bleek dat de 14e eeuw al lang voorbij was, waren mijn collega’s reeds buiten in de kloostertuin waar zij een “petit café” besteld hadden. Na nog een Gregoriaans invitatorium vertrokken we richting het plaatselijke museum Pierre de Luxembourg. Vernoemd naar kardinaal Pierre de Luxembourg die op 19-jarige leeftijd stierf nadat hij talloze visioenen had gehad o.a. in het dorp Châteauneuf du Pape! Dit kleine maar interessante museum bevat een prachtige kunstcollectie, onder andere één paneel uit de 15e eeuw van Enguerrand Quarton, de Couronnement de la Vierge een meesterwerk van de Provençaalse school waarbij deze noorderling uit Laon de Zuid-Nederlandse primitieven en de Italiaanse meesters wist te verbinden. Na nog een flitsbezoek aan de Collégiale moesten we Villeneuve verlaten en reden we naar l’Isle sur la Sorgue waar we in de omgeving gelegerd waren.

‘s Avonds zochten we het restaurant le Jardin du Quai op dat door onze wijnproducent aanbevolen was. Dit was een schot in de roos. We namen het menu en lieten ons vakkundig adviseren door de sommelier die ons menige verrassing voorschotelde, wat ons interessante leermomenten bezorgde.

De dienstdoende dame was een incarnatie van Petrarca’s Laura. Petrarca die we later die week boven op de Mont Ventoux nog zouden ontmoeten.

Toine Fassaert

Wijnkoperij en Notenbar

Terneuzen

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Your email address will not be published.