Wat mag wel en wat mag niet, wat zit erin? Helaas, dat is niet altijd even duidelijk!
Ik heb het over wijn, wat gooien ze (de wijnmakers) er allemaal in om de best verkopende wijn te maken. Wat denkt u van arabische gom, siliciumdioxide en tongbrekers als polyvinylpolypyrrolidon.
43 methoden om wijn te bereiden
Dat betekent dat er 43 verschillende soorten vinificatie methodes bestaan die goedgekeurd zijn en waarbij het niet verplicht is om op het etiket te vermelden wat er nu inzit! En daar zit nu het gevaar in, want ik kan me niet voorstellen dat iedere wijn jaarlijks wordt gecontroleerd in een laboratorium om te zien of er daadwerkelijk de stoffen inzitten (of niet) die vermeld zijn in één van de 43 procédés!
De Europese Unie staat bij wijnproductie maar liefst 43 procédés toe, wijn is een natuurproduct van vergiste druiven. Wil je het als wijndrinker helemaal zuiver, dan kies je biologische of biodynamische wijn. Toch? Maar zo simpel is het niet. Wijn is, net als andere goederen in de supermarkt, meer en meer een industrieel product geworden. Machinale oogst en irrigatie, gekoelde vergisting en transport, met dank aan technologische ontwikkelingen, door dat al wordt wijn op steeds grotere schaal verhandeld. Goed nieuws voor de moderne wijndrinker: nooit eerder was er zoveel technisch goede, betaalbare wijn te koop. De keerzijde: je weet zelden wat er precies in de fles zit.
Het doorsnee wijn-etiket vermeldt allerlei prachtigs over lange familietraditie en de beste wijngaarden, maar geen ingrediënten. Voor de wet hoeft de vermelding van ingrediënten niet. (Europese regelgeving).Fijn voor de milieubewuste wijnliefhebber, maar de lijst toegestane toevoegingen blijft niettemin lang: wijnmakers hebben allerlei middelen tot hun beschikking om smaak, geur en uiterlijk van hun wijn te sturen. Een uitkomst voor wie een moeilijk wijnjaar heeft en geen futloze wijn wil afleveren! Anders gezegd: een uitkomst voor wie jaar in jaar uit precies dezelfde wijn wil maken!
Wat wordt er allemaal aan wijn toegevoegd?
Om een indruk te krijgen wat allemaal toegevoegd kan en mag worden kijk even naar deze link: http://www.dico-du-vin.com/a/aromes/
Tannine en zuren kun je toevoegen om de smaakstructuur van wijn te verbeteren. Gekweekte gisten, enzymen en stabilisatoren zorgen voor een keurige vergisting, bovendien produceren chemische bedrijven een middel dat kristalvorming tegengaat!!
Maar wil de consument, die in de winkel kritisch naar de labels kijkt, niet gewoon wéten wat een wijnmaker zoal kan inzetten? Wat te denken bijvoorbeeld van dierlijke producten als voedselgelatine, vislijm en kippe-eiwit lysozym?
Er zijn wijnmakers die denken dat we dat wél willen weten. Zij werken biodynamisch en hebben in 2007 een initiatief genomen: de etiketten zouden voortaan precies vermelden wat er in de wijnkelder is gebruikt. Ook stoffen die niet achterblijven in de wijn. Bentoniet bijvoorbeeld, een natriumkleisoort waarmee je klontjes uit de wijn vist…. Ze wilden bovendien zo min mogelijk stoffen aan hun wijnen toevoegen en andere wijnmakers inspireren hetzelfde te doen. Het advies: “Begin met druiven die met aandacht op de juiste plek zijn verbouwd, dan komt het vanzelf goed”, is hun devies. Men is nog oplettender wijn gaan maken. Toevoegingen kunnen niet altijd vermeden worden, geur en smaakstoffen zijn er te kust en te keur te koop, deels legaal en deels illegaal. Een essentieel punt is: tegenover de fabrieksmatig geproduceerde wijnen die je voor drie euro in de supermarkt vindt, staat de wijn van producenten die zo natuurlijk mogelijk werken, zo niet uit eerbied voor hun land, dan wel uit de overtuiging dat het betere wijn oplevert en etiketten met ingrediënten. Geen enkele consument zit te wachten op lappen tekst.
Ik vind het complete verhaal van een wijnbedrijf belangrijker: hoe gaat het om met land en compost, met water- en energieverbruik, met ziektebestrijding en het aantal tractorritjes?
Hoe meer arbeid je in de wijngaard steekt, hoe minder je hoeft te rommelen in de wijnkelder.
Dat is ook het credo van sommige Franse producenten die zich hard maken voor vin naturel: natuurlijke wijn, gemaakt zonder industriële ingrepen. Biologisch geteelde, handgeplukte druiven, verwerkt zonder toegevoegde gist, suikers, zuren en tannine: wijn die ongefilterd en liefst zonder sulfiet de fles in gaat. Sinds de jaren tachtig krijgt deze stroming, ook elders, voet aan de grond. Maar certificering ontbreekt, er is nog lang geen overeenstemming over definitie en benaming: vin naturel, vin vivant: ieder gebruikt z’n eigen omschrijving.
Ik vind het best, zolang het maar geen Chateau Migraine wordt!
Pure, eerlijke wijn, zonder toevoegingen van smaak- , reuk-, en kleurstoffen is een zeldzaamheid. De consument wordt op grote schaap bedonderd. Logisch dat veel mensen na het drinken van een wijntje hoofdpijn krijgen en een leren tong.