Van Lissabon naar Rotterdam in 15 wijnen (1/3)

lissabon-panorama

Het is al weer een tijd geleden dat ik mijn eerste echte wijnreis ondernomen heb. Het plan was om met het vliegtuig naar Lissabon te vliegen en met de auto van een vriend in een dag of vijf terug te rijden naar Nederland. Onderweg zouden we veel en vaak stoppen voor wijn, ham en andere heerlijkheden. Ik was best een beetje zenuwachtig: hoe doe je dat, zo’n wijnproeverij? Hoe vind je plekjes die de moeite waard zijn? Gelukkig had ik een ervaren wijnreisgenoot die nog een paar gebieden aan zijn lijstje wilde toevoegen, en zo vertrokken we op een druilerige nazomermiddag vanaf vliegveld Eindhoven. In drie afleveringen en 15 wijnen reisden we terug naar Nederland en was de kiem gelegd voor mijn carrière als wijnvertaler / vertaler van wijngerelateerde teksten.

De Mercado da Ribeira in Lissabon is een heerlijk ongedwongen markthal waar je bij tientallen kraampjes alles kan bestellen, van biologische hamburgers tot slow-cooked varkenswangetjes. De markt is in korte tijd uitgegroeid tot één van de grootste attracties van de stad en wordt door zowel door de lokale bevolking als toeristen druk bezocht. Bij de verschillende kraampjes kun je kiezen uit tientallen gerechten en een stuk of tien flessen wijn uit verschillende wijnregio’s van Portugal, die je gewoon per glas kunt bestellen. Portugees is natuurlijk wel de voertaal maar iedereen spreekt uitstekend Engels, dus maak je geen zorgen als je de menukaart niet helemaal begrijpt. Bij het bestellen krijg je een nogal log uitgevallen zendertje waarop lampjes gaan branden als je bestelling klaar is. Wij kozen als eerste voorgerecht een portie heerlijke “presunto” (Portugese versie van de Pata Negra), gevolgd door een kleine pasta met zeevruchten. Daarbij paste natuurlijk een fris-zure Alvarinho uit de noordelijke Minho bijzonder goed. De volgende gang bestond uit heerlijk malse bochechas (varkenswangetjes) die vergezeld gingen van een pittige roodronde Ribatejo. Ook de keuze aan nagerechten op de markt is bijzonder groot, en onder het genot van een koffie en een Moscatel de Setúbal sloten we de dag af. Inmiddels begon de vermoeidheid van de reis (of de wijn) er al een beetje in te hakken en de volgende ochtend moesten we vroeg vertrekken…

alvarinho-deu-la-deu-vinho-verde-238

Quinta da Plansel ligt in het hart van de droge Alentejo, een streek van golvende graanvelden doorsneden door droge rivierdalen. De eigenaresse Dora Lindemann is de weduwe van de oprichter van dit prachtige wijnhuis en leidt deze onderneming met haar twee dochters. Om tien uur ’s ochtends rijden we het terrein in Montemor-o-Novo op voor mijn eerste wijnproeverij. De mails met het secretariaat bleken niet aangekomen, maar dit was geen probleem. Na vijf minuten wachten worden we door de verschillende fasen van het wijnmaakproces geleid. Vrijwel alle werknemers zijn vrouwen en dat is niet zo vreemd in deze “adega” (Portugese “bodega”) waar vrouwen de dienst uitmaken. De oogst is in volle gang en het is overal een drukte van belang. De zware geur van wijngist en zoete druiven bedwelmt onze zintuigen. De uitleg is gepassioneerd en iedereen lijkt bijzonder tevreden met zijn of haar werk. Zou een studie enologie niet iets voor mij zijn, schiet me plotseling door het hoofd… Na een kwartier worden we weer afgeleverd bij de receptie en komen de eerste flessen wijn tevoorschijn. Met een kaart met proefnotities en (niet geheel onbelangrijk) een prijslijst kunnen we onze keuze bepalen. We kiezen drie flessen en laten de wijnen door onze glazen walsen. Mijn reisgezel keurt vakkundig zijn glas, terwijl ik me verwonder over de verschillende geuren en smaken. Proef ik vanille, of is het zwarte bes? Een beetje een aardse toon… is het turf? Is het erg dat ik iets anders ruik of proef? Nee, niets is erg, het is geen examen en je kunt er niets mee winnen. De eerste wijn is lekker, de tweede is nog iets lekkerder (allicht) en terwijl we de wijnen bekijken, ruiken en proeven proberen we te omschrijven wat we waarnemen. Ik probeer te bepalen welke ik het lekkerste vind en wat mijn vrouw het meest zal waarderen, en besluit dan maar beide opties mee te nemen. En zo koop ik mijn eerste doos wijn direct van de wijnboer.

Het voelt als een kleine overwinning op mezelf en het moment moet natuurlijk wel even vastgelegd worden op de foto. Mijn eerste proeverij zit erop. Eén doos maar, met vier soorten wijn, één witte en drie rode, het kan allemaal. Wijnreizen is leuk en dit smaakt naar meer!

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Your email address will not be published.