Chateau Lafite-Rothschild is één van de beroemdste wijnchateaus in Frankrijk. Chateau Lafite-Rothschild is gelegen in de Bordeaux, in Pauillac. Chateau Lafite-Rotschild ligt naast een ander beroemd wijnchateau, namelijk Chateau Mouton-Rothschild. En zoals de namen waarschijnlijk al doen vermoeden, zijn beide chateaus in handen van de familie Rothschild.
Chateau Lafite-Rothschild
Lafite-Rothschild is zo’n 112 hectare groot en de druivenrassen die er staan aangeplant zijn: Cabernet Sauvignon (70%), Merlot (25%), Cabernet Franc (3%) en de Petit Verdot (2%). De wijnen die hiervan gemaakt zijn: De Chateau Lafite-Rothschild en de tweede wijn Carruades Lafite.
De gemiddelde leeftijd van de wijnstokken is 38 jaar. De druiven afkomstig van wijnstokken die jonger dan 10 jaar (ongeveer 20 hectare) worden niet gebruikt voor de eerste wijn de Chateau Lafite-Rothschild. De druiven die hiervoor worden gebruikt, zijn afkomstig van wijnstokken met een gemiddelde leeftijd van 45 jaar. Het oudste gedeelte van de wijngaard, “La Gravière” is aangeplant in 1886.
Het Chateau kent een aantal jaren waarin de wijnen van het chateau van uitstekende topkwaliteit was. Dit zijn bijvoorbeeld de jaren: 1848, 1864, 1870, 1899, 1900, 1921, 1934, 1953, 1959, 1982, 1986, 1995, 1996, 1998, 1999, 2000, 2002, 2003, 2004 en 2005.
De geschiedenis van Chateau Lafite-Rotschild in vogelvlucht
De naam Lafite is voor het eerst terug te vinden in het 1234 en verwijst naar ene Gombaud Lafite, de abt van het Vertheuil Klooster, dat ten noorden van Pauillac ligt. De naam Lafite is afkomstig van la hite, wat heuvel betekent. En dan niet een gewone heuvel, maar een heuvel die gescheiden van een serie heuvels ligt. Het plaatje hiernaast maakt het duidelijker dan ik kan omschrijven.
De Segúrs
De geschiedenis van de echte wijnmakerij op Chateau Lafite-Rotschild (dan nog chateau Lafite) begint eigenlijk in de 17e eeuw als het chateau in handen komt van de familie Ségur (Jacques de Ségur). Het chateau heeft dan wel al wat wijngaarden, maar met de komst van deze familie begint het chateau aan het bouwen van een uitstekende wijnreputatie en bouwen zij de wijngaard verder uit en plantten veel wijnstokken aan (eind 1670, begin 1680).
In 1695 trouwt de erfgenaam van Jacques de Ségur, Alexandre met de erfgename van Chateau Latour en de beide chateaus worden dan verenigd. Deze twee erfgenamen krijgen een zoon Nicolaas-Alexander de Ségur.
De wijnen van het chateau vinden ook hun weg naar het buitenland, vooral richting Londen. In de Londen Gazette wordt al melding gemaakt van de verkoop van wijnen van het chateau tijdens een veiling. De Gazette omschrijft de wijnen als “New French Clarets”.
The Prince of Wine en The King’s Wine
In 1716 komt de Ségur aan het hoofd van het chateau te staan. Hij verbetert de productiemethoden van de wijn en brengt de wijn onder de aandacht van andere buitenlandse markten en onder de aandacht van het Hof van Versailles. Deze Nicolaas-Alexander stond bekend als de Prince of Wine.
De wijn van Lafite wordt ook de King’s Wine, mede dankzij de steun van de Richelieu. Het verhaal gaat dat toen de Richelieu na een tijd niet aan het Hof van Versailles te zijn geweest daar weer terugkwam, Lodewijk de 15e tegen de Richelieu zei dat hij er 25 jaar jonger uitzag. De Richelieu antwoordde daarop of de koning het dan niet gehoord had dat de Richelieu de Fontein van de Jeugd had gevonden. (Op aanraden van een dokter in de Bordeaux, had de Richelieu gedurende zijn afwezigheid aan het hof regelmatig een glaasje wijn van Chateau Lafite gedronken.) En wie wil dat nou niet, de eeuwige jeugd? Zo ook Lodewijk de 15e en de wijn van Chateau Lafite werd de King’s Wine en werd aan het Hof van Versailles geschonken.
Het gaat chateau Lafite voor de wind, maar ze kampen wel met een probleempje. Nicolaas-Alexander heeft geen opvolger. Hij heeft wel 4 dochters, maar geen zoon die het chateau kan overnemen met als gevolg dat zijn nalatenschap verdeeld wordt en chateau Lafite en Latour weer gescheiden worden van elkaar. Chateau Lafite komt in handen van de zoon van de oudste dochter, Nicolaas Marie Alexandre, maar het tij is gekeerd.
Ondanks de naam en faam van het chateau lukt het Nicolaas Marie Alexandre niet om voldoende financiële middelen te vergaren voor het behoud van het chateau en hij verkoopt het chateau in 1784 aan Nicolas Pierre de Pichard. Pichard is de eerste president van het opgerichte parlement van Bordeaux.
Een Nederlands tintje
Pichard overleeft de Franse Revolutie echter niet en het chateau wordt dan openbaar verkocht en opgekocht door de Nederlander Jan de Wit, maar ook deze Jan moet het chateau weer verkopen vanwege financiële problemen. Hij verkoopt het aan drie andere Nederlanders: Baron Jan Arend de Vos van Steenwijk, Mr. Jan Willem Berg en Johan Goll van Franckenstein. Zij houden het chateau tot in 1818 in handen en verkopen het dan aan Madame Barbe-Rosalie de Lemaire, de vrouw van Ignace Joseph Vanlerberghe, een Nederlandse graanhandelaar die vooral het leger van Napoleon van graan voorzag.
Deze Ignace komt echter op mysterieuze wijze om het leven en zijn weduwe zet het chateau te koop. Het wordt dan in 1821 verkocht aan Sir Samuel Scott, die het tot 1867 zal leiden. Maar… eigenlijk zijn Sir Samual Scott en zijn zoon alleen maar de eigenaar voor de buitenwereld en is het eigenlijk Aimé-Eugene Vanlerberghe (inderdaad de zoon van) die nog steeds de scepter zwaait.
Classificatie
Al in 1815 wordt er een lijst opgesteld van wijnen die echt heel veel kwaliteit hebben. Aanvoerder van deze lijst is Chateau Lafite. Daarom ook niet gek dat in 1855 de wijn van dit Chateau ook als Premier Cru wordt geclassificeerd. De wijn wordt dan omschreven als “Leader among fine Wines”
Familie de Rothschild
In 1868 breekt de heerschappij van de familie de Rotschild aan als Baron James de Rotschild het chateau tijdens een openbare verkoping koopt. James mag echter niet lang van zijn gekochte chateau genieten, want 3 maanden na de koop komt hij te overlijden. Het chateau gaat dan naar zijn drie zonen: Alphonse, Gustave en Edmond. En er breekt een tijd van voorspoed en welvaart aan voor het chateau. De oogsten zijn goed, vooral de 1868 is van een sublieme kwaliteit. De 1868 is dan de duurste wijn ter wereld. Een vat van 900 liter kostte, nog in Francs, 6250 francs per vat (omgerekend zo’n 4700 euro).
Na deze lange periode van voorspoed, slaat het om en volgt er een heftige, moeilijke periode. De phylloxera en meeldauw slaan toe op het Chateau, gevolgd door de Eerste Wereldoorlog, De Grote Depressie (de prijzen van wijn komen onder druk en kelderen naar beneden) en natuurlijk de Tweede Wereldoorlog, waarin de Duitsers het Chateau bezetten.
In 1945 verkrijgt Baron Eli weer het eigendom van het chateau en kan er begonnen worden aan de wederopbouw van Chateau Lafite-Rotschild. Deze Baron Eli is een man die veel betekent van de wijn en allerlei activiteiten onderneemt. Zo gaat hij met grote regelmaat naar allerlei wijnproeverijen (ook in Londen) en is één van de oprichters van het Bordeaux Wijn Gilde, het Commanderie du Bontemps van de Médoc, in 1950.
Na een kleine minicrisis in de Bordeaux in de jaren 1973-1976 neemt Eric de Rotschild het roer over en voert verdere modernisatie, innovatie en uitbreiding van het chateau door. Zo worden er wijngaarden gekocht en ingericht in landen als Chili, Argentinië en China. Het gaat het Chateau weer voor de wind.
Wijnfilmpje Chateau Lafite-Rotschild
In onze reeks van wijnfilmpjes die we hier op Wijnbloggers laten zien, gaat James Cluer (MW) vandaag op bezoek bij Chateau Lafite-Rotschild. Weer een leuk filmpje over zijn bezoek.
Andere Wijnfilmpjes op Wijnbloggers.nl
Chateau Mouton-Rothschild
Chateau Ducru-Beaucaillou
Chateau Palmer
Chateau Margaux
Chateau la Louvière
Chateau Smith Haut la Fitte
De Bordeaux