Mijn naam is Arie Benda en ik ben geboren op 18 januari 1950 (Dit jaar gaf een grote, enigszins variabele oogst. De beste wijnsoorten, maar niet beter dan gewoon goed. Zeer goede zoete witte wijnen. Het is maar dat u dat weet).
Mijn verhaal
Ik woon in Westerbork, een dorp in Drenthe, samen met mijn partner, en heb drie kinderen, inmiddels alle drie als ‘volwassen’ het huis uit. Een kleine veertien jaar geleden werd ik getroffen door een ernstige vorm van kanker en ben daardoor in de Wao terecht gekomen. Ondanks de vele tegenslagen die ik in die periode te verwerken heb gehad, ben ik altijd optimistisch gebleven. Dit heeft ertoe geleid dat ik mij ben gaan interesseren voor o.a. wijn en alles wat daarmee te maken heeft.
Ik heb een kleine bescheiden tuin met daarin verscheidene druivenstokken.Momenteel heb ik in mijn tuin op pergola’s de volgende rassen; Muskaat, Regent en Phoenix.Daarvan probeer ik elk jaar een paar flessen wijn te maken voor de eigen consumptie. Dat is tot op heden met vallen en opstaan gegaan. Maar vorig najaar heb ik tot mijn verrassing een paar heerlijke flessen wijn gecreëerd.
Omdat ik eerder een krant heb uitgegeven en veel moest netwerken heb ik bepaalde kennis in mijn hoofd zitten, voor zover mijn korte termijngeheugen (overgehouden van bestralingen) niet is geblokkeerd. Ik wil mijn overgebleven energie en mijn werkervaring transformeren tot hetgeen ik nu wil doen, namelijk: netwerken met Nederlandse wijnbouwers in binnen- en buitenland. En ik hoop dit nog lang met jullie te mogen doen.
Wijn en wijngaarden boeien mij. Ik heb bewondering voor mensen die o.a. naar Frankrijk vertrekken, of vertrokken zijn, om daar een wijngaard op te zetten of gezet hebben.
Tot zover mijn verhaal, zodat jullie een beetje weten wie ik ben. Ik hoop dat je het interessant
genoeg vindt om naar het volgende nummer van APERITIEF uit te kijken. Daarnaast hoop ik van harte dat je ook een bijdrage wilt leveren, want samen doen we het.
Het bovenstaande verhaal schreef ik in nr.1 Van APERITIEF, maar inmiddels is het een aantal jaren later. In het APERITIEF DOCUMENT ‘WIJN CONSUMENTEN BOND: WIJNPROEVERIJ EN OORKONDE’ staat o.a. het volgende van/over mij:
“Doen jullie ook aan wijnkeuring”, vroeg de wijnboer aan mij en mijn vrienden. “Nee”, zei ik, “wij doen niet aan wijnkeuring”. Hij keek mij onbegrijpelijk aan en zei, “jullie geven toch ook dat wijnblad uit?” “Je bedoelt het E-mailmagazine APERITIEF?” “Ja, dat bedoel ik.” “Nou…, dat blad geven wij niet uit, maar ik!” “O…,”, zei hij. En daar bleef het bij….
Voor mijn rust moest ik even liggen, slapen kon ik niet, maar denken, denken en nog eens denken, dat kon ik wel. En na een hoop gebroed kwam de gedachte opborrelen. “Tja…”, dacht ik, “waarom niet? Waarom doe ik niet aan wijnkeuring? Waarom doen wij niet aan wijnkeuring?” De energie stroomde weer door mijn aderen en voordat ik het wist, zat ik alweer in de tuin met mijn schrijfboek in mijn handen. Ik dacht aan de woorden van Stefaan Soenen in het artikel ‘Als liefde voor wijn openbloeit in kwaliteit’ (Aperitief Extra).
Eens praten met anderen en mijn vrienden en vriendinnen. “O..”, zei Petra, “een oen ben je wel maar een oenoloog?” Petra zag mij wazig kijken en zei; “verstand van wijnen heb je wel, je bent een autodidact!” Ja, dat klopt, ik ben geschoold (of gerijpt) door zelfstudie. En voor wat wijnen betreft heb ik toch al heel wat kennis opgeslagen; een wijncursus gedaan, de wijngaard ingetrokken, studieboeken gelezen en wijnen geproefd. Niet als oenoloog maar als consumentdeskundige: Een proefexpert.
En daar gaat het toch om? Een consumentdeskundige (‘proefexpert’) die onafhankelijk een wijn kan keuren? Of, zoals Pirsig schreef, ‘Hoge kwaliteit moet in essentie ongedefinieerd blijven. Hierdoor worden absolute waarheden vermeden. Geen enkele wijncriticus heeft de waarheid in pacht. De waarheid over goede wijn overstijgt alle rationaliteit en is per definitie niet grijpbaar, meetbaar of definieerbaar.’
Stefaan Soenen schrijft: ‘Nogal wat discussies over de kwaliteit van wijn pinnen zich vast op het thema objectiviteit versus subjectiviteit van wijnbeoordelingen of wijnquoteringen. Ook de wetenschap (lees oenologie) komt er niet uit. Exacte wetenschappen oordelen over de kwaliteit van wijn op basis van chemische of fysiologische eigenschappen, menswetenschappen relativeren of contesteren deze benadering door de klemtoon te leggen op kwaliteitsbeleving en psychologische, sociale en culturele factoren die erin meespelen. Iedere wetenschappelijke discipline (ook de oenologie) kent zijn eigen benadering van kwaliteit maar geen enkel kan precies verwoorden wat een kwaliteitswijn is of moet zijn.” Binnen het denkkader van Pirsig zijn discussies over objectiviteit of subjectiviteit zinloos. De verschillende vertogen of manieren van spreken vertrekken vanuit een Westers object-subject denken en leiden volgens Pirsig precies daardoor niet tot een bevredigend antwoord.
Maar wat is kwaliteit dan wel?’
Arie Benda
De artikelen van Arie Benda op Wijnbloggers.nl vind je hier…