Wat vreet zo’n wijnboer als Ilja Gort nou eigenlijk uit? (3.1)

ilja gort - Chateau

Allô, allô, Bonjour!

Ten behoeve van nieuwe avonturen voor de televisieserie Wijn aan Gort (de serie krijgt een andere naam, maar hierover later meer), moesten wij naar een uithoek van het Franse land.

Onze tocht naar deze schaars bezochte streek heeft echter verrassende inzichten verschaft. Met name ten aanzien van de keuze van restaurants en het ontwijken van hotels…

Allez, on y va, riemen vast.

Ilja Gort op pad voor zijn tv-serie Wijn aan Gort (die een nieuwe naam gaat krijgen).

Ilja Gort op weg naar schimmelige streken

Welgemoed tijgt de equipe aan boord en zet, onder het zingen van langvergeten Franse chansons, koers naar La Côte Normandie. De stemming is opperbest. Zelfs camerabeul Joost, vers terug uit Hollywood van de opnames voor Lord of the Rings III, zindert van filmlust.

Ilja Gort op weg naar La Côte Normandie

De hemelhooggestemde werksfeer is voornamelijk te danken aan het feit dat de wijnboerenminnares zich beschikbaar heeft gesteld als soigneuse. Zij heeft de wijnboerenmobiel getransformeerd tot restauratiewagen en weet de crew op de meest onherbergzame plekken, slechts gadegeslagen door grootogige koeien, te verrassen met gebakken eitjes, broodjes met zalm en verse cappuccino’s. Die stopjes zijn onontbeerlijk want hierdoor kan het televisieteam de wankelmoedige wijnboer keer op keer moed inspreken.
‘Heus, je kunt het echt wel,’ klinkt het dan sussend in het struweel, en: ‘We vinden het helemaal niet erg dat we elke scene tien keer over moeten doen omdat jij je tekst niet kan onthouden.’

Af en toe moet er gestopt worden voor een peptalk

Maar, zoals Brad Pitt al zei: ‘Filmen is wachten’. Terwijl de crew de tijd tracht te doden, probeert camerajihadist Joost geconcentreerd een torretje op het plaveisel in beeld te brengen. Onvermoeibaar is de gedreven cinematograaf doende met het scherpstellen van zijn focus. Hierdoor ontgaat het hem dat het diertje zich reeds enige tijd geleden uit de voeten heeft gemaakt. Het is overduidelijk een Frans torretje, want het heeft zich genesteld op het uurwerk van de wijnboer, waar het nauwlettend de wijzerstand in de gaten houdt om te zien of het al etenstijd is.

Etenstijd voor Ilja Gort en zijn crew

Zucht. Eindelijk. Klokslag drie en véél te laat kunnen we beginnen aan onze eigenlijke taak: een torturetest van het onderwerp waarvoor we zijn gekomen.

Party time!

koeien op de weg

’s Anderdaags reizen we af naar een gehucht waar de koeien wit zijn en de kazen evenzeer.

Ilja Gort en zijn crew op doortocht

Het epicentrum van het dorpje wordt gevormd door een kerk van grijze leisteen en een museum waar je kaasdoosjes kunt bekijken. Joelend verdringen hordes wild enthousiaste museumgangers zich voor de ingang.

Ilja Gort op pad voor zijn tv-serie

Ook het door de plaatselijke middenstand opgerichte partycentrum biedt een onweerstaanbare attractie die uitnodigt tot roekeloos gedrag. Al met al een zeer inspirerende lokatie.

Morgen lees je hier op Wijnbloggers.nl nog meer over de belevenissen van Ilja Gort!

Allez, Hartelijk Santé & Bonnes Vacances!

Ilja Gort Santé

Arie Benda, APERITIEF

 

 

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Your email address will not be published.