Wijn uit de Republiek Macedonië: Veliki Plavac Mali 

Wijn uit de ‘Voormalige Joegoslavische Republiek van Macedonië’ is niet de meest voor de hand liggende keuze, wanneer je voor het wijnschap staat. Sterker, de kans is groot dat er in dat schap helemaal niets van die strekking te vinden is. Jammer, want de Republiek Macedonië heeft best wat te bieden. Bij een presentatie van Macedonische wijnen waren negen producenten vertegenwoordigd, met wijnen variërend van simpel en lichtvoetig tot heftig en intens. Er werden wijnen aangeprezen van zowel inheemse als internationale druiven en natuurlijk ook blends hiervan. De meeste topwijnen waren van de vranec (ook wel vranac), de hoogst gewaardeerde lokale druif. Heel intens, geconcentreerd, hoog in alcohol en meestal lang op hout gelagerd. Vaak zo geconcentreerd dat de geur een beetje opgesloten zat.

Na een aantal van die zware jongens kwam er ineens iets anders voorbij. Wat een verademing was het toen ik deze wijn proefde: Veliki Plavac Mali 2013. Een hele mond vol. In naam bedoel ik. Plavac (zeg: plavatsj) mali is bekend van o.a. Dingac en Postup, smaakvolle en stevige wijnen uit Kroatië. Bij Veliki ging ik ervanuit dat het een herkomstbenaming betrof, dus ging ik op zoek naar een streek die zo heet. Die bestaat niet, maar na enig onderzoek bleek het ‘groot’ te betekenen. ‘Mali’ betekent ‘klein’, dus de naam laat zich vertalen als ‘grote kleine blauwe’. Ja, wat is het nou?

Nu blijkt het zo te zijn dat ‘grote’ verwijst naar de wijn en niet naar de druif. Een nieuwe, betere stijl van plavac mali. Want niet alleen de naam is een mond vol, de wijn ook. Veel smaak, prettig zacht en vriendelijk. De wijn heeft de reputatie wat stroef, hoog in alcohol en heftig te zijn. Deze wijn is echter opvallend ‘open’. Een lange afdronk en gewoon ‘lekker’. En dat mag ook wel eens. Ik was verbaasd toen ik op het etiket zag dat het alcoholpercentage 15 was, want daar had ik niets van gemerkt. Deze Cuvee Classic van Ezimit Vino, heeft iets wat we wel ‘verteerbaarheid’ noemen. Doordrinkbaarheid. Hij is zwoel en, tja, sensueel, maar met een frisheid die opwekkend is. Goede balans.

Onlangs heb ik thuis de wijn nog maar eens aan een test onderworpen met een kalfskotelet gemarineerd in olijfolie, knoflook en roosmarijn, gegrild in de open haard. Op het laatst een scheutje notenolie en wat peper en zout er overheen. Met een wijn waarin tonen te ontdekken zijn van pruimen, tabak, kruiden en heerlijk rijp donker fruit werd het een smakelijke aangelegenheid, waarbij de wijn helemaal tot zijn recht kwam. Wijn die past bij allerlei soorten vlees en hapjes maar vooral bij de donkere dagen van december.

Door: Reinder Scherpenzeel