Wijnland Zwitserland (1)

wijnland zwitserland 1Zwitserland staat over de hele wereld bekend om zijn banken, horloges en kazen. Als wijnland is Zwitserland minder bekend en hebben Zwitserse wijnen in het buitenland ook niet zo’n grote naam. In het beste geval krijgt men tijdens een verblijf in wijnland Zwitserland enkele glazen van een eerder middelmatige wijn ingeschonken ter gelegenheid van een van de bijzondere, folkloristische manifestaties.

Wijnland Zwitserland: een vertakte wijnhistorie

Zwitserland is een federale staat met vier landstalen: Duits, Frans, Italiaans en Reto-Romaans. Ook de geschiedenis van het wijnland Zwitserland weerspiegelt deze grote verscheidenheid aan culturele invloeden en historische ontwikkelingen.Waarschijnlijk bereikte de wijncultuur langs meerdere wegen het grondgebied van het huidige Zwitserland:

  • vanuit Massilia (Marseille), de klassieke Griekse invalspoort van de Midden-Europese wijngeschiedenis, via het Rhônedal tot aan het Meer van Geneve naar het Unterwallis;
  • van de Rhône door het Doubsdal naar de Bourgondische Poort en vandaar enerzijds naar de Zwitserse zijde van de Jura, anderzijds naar de Boven-Rijn en tot aan het Bodenmeer;
  • vanuit Lombardije naar Ticino en daarvandaan via de San Bernardino naar het Graubün-dense Rijndal;
  • vanuit het Aostadal via de Grote Sint Bernhard naar Wallis.

De Romeinse periode, waarop het begin van de Zwitserse wijnbouw algemeen wordt teruggevoerd, is in wijnland Zwitserland slechts spaarzaam gedocumenteerd. Meer sporen lieten in de 6e eeuw de Bourgondische monniken na. Ze stichtten niet alleen het klooster St-Maurice (nabij Aigle), maar gaven ook het Meer van Geneve een eerste rudimentaire wijnwetgeving. In de eeuwen daarop verspreidde de wijnbouw zich met de kloosters.

kaart wijnland zwitserlandAan het begin van de 7e eeuw reikten de gebieden tot aan de Mont Vully. In het midden van de 8e eeuw zijn er al wijngaarden te vinden in het Rijndal in Chur en aan de Bodenmeer. In de bloeitijd van de Middeleeuwen ten slotte is geen landsdeel verstoken van wijnstokken. Ze groeien dan zelfs nog in het Berner Oberland. Ondanks deze massale productie kon tot in de 16e eeuw aan de binnenlandse vraag alleen worden voldaan door extra import vanuit de Elzas en Zuid-Baden.

In de 19e eeuw vinden er een aantal gebeurtenissen plaats die in het begin van de 20e eeuw uitmonden in een crisis. In 1835 treden Baden, Würtenberg en Beieren toe tot de Duitse douane-unie. Daarmee verliezen de Zwitserse grenskantons een intussen belangrijk geworden afzetmarkt. In 1882 komt daar de opening van de Gorthard-tunnel bij, die goedkopere import uit Italië mogelijk maakte. Tussen 1874 en 1907 vernietigt de druifluis alle grote Zwitserse wijnbouwgebieden. En alsof dat nog niet genoeg is, breidt de valse meeldauw zich ook verder uit (1886) , vanaf 1898 volgt dan de echte meeldauw. De grootste omvang ooit van het wijnbouwoppervlak van Zwitserland – 34.380 ha in het jaar 1884 – wordt in 1932 tot bijna een derde teruggebracht, namelijk 12.457 ha.

Pas in de jaren ’70 zwengelt de stijgende binnenlandse vraag de wijnconjunctuur weer aan. Zwitserland heeft heden ten dage met 48 liter per persoon een behoorlijk hoge wijn consumptie. Het wijnbouw oppervlak bedraagt tegenwoordig bijna 15.000 ha, een cijfer dat relatief stabiel is.

Morgen lees je hier op Wijnbloggers.nl meer over het interessante en mooie wijnland Zwitserland en komen onderwerpen als het klimaat en de verschillende classificaties aan bod. 

Bron: Uitgever Ullmann
Auteurs: Ulrich Sautter, Eckhard Supp, Patrick Fievez, Anthony Rose
Tekstbewerking: Arie Benda, APERITIEF

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Your email address will not be published.