Nebbiolo: geen gemakkelijke druif

Nebbiolo - druivensoortSommigen beweren dat de Nebbiolo één van de beste blauwe druiven ter wereld is, samen met de Cabernet Sauvignon, Merlot, Pinot Noir en Syrah. Anderen noemen hem zelfs de keizer van de Italiaanse druivensoorten. De meesten onder ons kennen de Nebbiolo druif waarschijnlijk van de grote wijnen wijnen Barolo en Barbaresco uit de Piemonte (Noordwest Italië). Samen met de Sangiovese, waarover we vorige week schreven, is dit de belangrijkst druif van Italië voor de productie van rode wijn.

De Nebbiolo heeft zijn oorspong in de heuvels van de Langhe en Alba in Italië en werd al gedocumenteerd in de 14e eeuw. De naam Nebbiolo is afgeleid van het Italiaanse woord nebbia, wat letterlijk nevel betekent en een indirecte verwijzing naar de nevel in de heuvels van de Piemonte tijdens de relatief late oogst in het seizoen. Na een zware phylloxera-epidemie (druifluis) is de verspreiding van de Nebbiolo druif sterk afgenomen en zijn vele wijnboeren, bijvoorbeeld in de Asti-streek overgestapt naar de eenvoudiger te onderhouden Barbera druif. Daardoor is het aandeel van de Nebbiolo in de totale Italiaanse wijnproductie beperkt tot maar enkele procenten.

De Nebbiolo is een moeilijke jongen: hij bloeit vroeg, rijpt laat en is gevoelig voor ‘coulure’ (de bloesem ontwikkelt zich niet of in beperkte mate tot een vrucht). Daarom heeft hij een beschutte plek nodig met weinig wind en weinig regen aan zowel het begin als het einde van het groeiseizoen. De volgende eis is dat de Nebbiolo veel zon nodig heeft om te rijpen, maar toch niet houdt van een te warm klimaat! En tenslotte gedijt hij het beste op kalkgrond met een bepaalde verhouding tussen klei en zand zoals die vrijwel uitsluitend voorkomt in de Piemonte. In Californië en Australië wordt de Nebbiolo mondjesmaat en met wisselend succes aangeplant.

Het goede nieuws is dat indien alle factoren samenkomen en daarmee aan alle eisen en wensen van de Nebbiolo is voldaan, de beste wijnen van de wereld kunnen worden geproduceerd. Het slechte nieuws is dat de opbrengst per hectare beperkt is waardoor de druiven en wijnen vrij duur zijn. De zwaarste varianten, Barolo en Barbaresco, hebben vaak 10 jaar nodig om hun volle potentieel te bereiken; lichtere stijlen zoals Carema, Langhe en Gattinara zijn na een jaar of vijf al goed ontwikkeld. De Nebbiolo wijnen bevatten veel tannines en hebben een hoge zuurgraad waardoor ze lang moeten rijpen, op hout en daarna in de fles om zich te ontwikkelen tot mooie, complexe wijn. De wijnen zijn krachtig, donker en hebben een sterk aroma. Typerende geur- en smaakelementen zijn rozen, kersen, pruimen, tabak, chocolade en aardse tonen met teer en truffel. .

Nebbiolo: geen makkelijke druif?

Zeker niet, maar als je een keer een goede, oude Barolo hebt geproefd, ga je toch van hem houden!

De redactie

 

 

 

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Your email address will not be published.