Ilja Gort: Een geheim ‘adresse’

Ilja Gort - hotel

Het vinden van een comfortabel hotel in Parijs is geen sinecure, maar een beetje wijnboer heeft zo z’n ‘adresses’. Dit keer viel dat echter lelijk tegen: ons hotel bleek geoutilleerd met een nogal uit de kluiten gewassen wake up call-system. “Willen de wijnboer en zijn minnares wakker worden!” schalde het ’s ochtends om 06.00 uur over het stille plein.

Ilja Gort - dicht

Maar waar schaduw is, wacht zon; hierdoor waren de croissants in de Bar du Marché nog warm. Zoals te doen gebruikelijk wanneer wij besluiten tot een cultureel uitstapje, bleek de tentoonstelling gesloten.

Ilja Gort - plein

Bijgevolg konden wij andermaal de wijnboerenmobiel starten en linea recta koerszetten naar ons favoriete lunchadres; een restaurant waarvan wij, om redenen die u straks als begrijpelijk zult ervaren, de precieze locatie niet prijsgeven. Het belendende plein baadt zich al geruime tijd in helder ochtendlicht, maar het restaurant is nog in schaduwen gehuld. Aan de buitenzijde verraadt niets het wonder dat zich hier aanstonds zal voltrekken.

Ilja Gort - buiten

Nerveus ijsberen gasten heen en weer over het trottoir. Hoelang zal het nog duren voordat we naar binnen mogen? Precies op de twaalfde slag van de Notre Dame, wanneer een zonnestraal de gevel treft en het woord ‘Restaurant’ in een goddelijk licht zet, ontsluit gérant Jean-Claude de deur.

Ilja Gort - binnen

Hier binnenkomen vergt flink wat overredingskracht en Jean-Claude laat zich niets op de mouw spelden.
Argwanend legt hij onbekende gasten het vuur na aan de schenen. ‘Waarom wilt u eigenlijk eten? En waarom hier bij ons? Waarom denkt u dat wij het leuk zouden moeten vinden om u te bedienen? Bent u misschien van het zuurpruimige type?’ Dat soort vragen en erger. Maar met opmerkelijke inventiviteit slaagt de wijnboer erin zich door deze perquisitie te liegen en zijn naam wordt bijgeschreven in het Grote Boek der Toegelatenen.

Ilja gort - trekken

Het feest begint al voordat men is gezeten. Hier heeft eeuwenlange ervaring de techniek van het tafel-wegtrekken-zonder-iets-om-te-gooien, fijngeslepen tot één zwierige beweging. Waarna de gast gracieus als een markiezin kan plaatsnemen op de blootgelegde bank.

Ilja Gort - menu

De menu’s zijn, ofschoon uitgebreid van aanbod, met de ganzenveer gekalligrafeerd en de amuse bestaat uit verse radijs, brood, zoute boter en geen gelul. De wijnkaart op de achterzijde is, in weerwil van haar rustgevende inhoud, uitgerust met een hypermoderne app die zelf een wijnsuggestie doet en meteen een proefnipje aanbiedt.

Ilja Gort - spiegels

Het interieur is zo gewoon dat het bijzonder is: twee rijen linnengedekte tafeltjes, banken van rood skai, houten caféstoeltjes en meer niet. Nou ja, toegewijde bediening in gestreken zwart-wit, maar daar komen we later op. En natuurlijk spiegels om met de buren te proosten en een railing om handtas, hoed of zuigeling achter te deponeren.

Ilja Gort - koks

Tegen niet geringe kosten is de doorgang naar de cuisine aangepast aan het gezaghebbende hoofddeksel van Chef Jean-Luc, heerser der pannen. Ook hier is de strijd tegen zwart-witdenken in volle gang: de witte brigade bestaat uit zwarte mannen.

Ilja Gort - serv

Een van de charmes van dit adresse is dat gérant Jean-Claude uitgesproken meningen heeft. Over de bediening zegt hij: ‘Ik heb niks tegen schoolverlaters. Integendeel, je kunt de school niet vroeg genoeg verlaten. Maar niet in de bediening in mijn restaurant. Ik maak liever de wijn wat duurder en neem goedgemutste dames aan met hart voor het vak.’

Ilja Gort - slakken

Als entrée gaan we voor de Salade tiède de Pommes de terre et Filets de Hareng fumé en Escargots de Bourgogne. Voor de plat de resistence volgen we het advies van de ardoise aan de muur: Poelée de cèpes, die ook nog ‘ns ‘aillée et persilée’ blijken te zijn.

Ilja Gort - draaien

Epineuil is een onbekende bourgogne, maar dusdanig sappig en smakelijk dat de wijnboer persisteert ook de belendende tafels een slokje aan te bieden. Gelukkig maar, want als zijn geliefde tegen half vier de lunch als beëindigd verklaart, wordt andermaal bewezen dat de aarde om de zon draait (hoewel andersom op dat moment ook een optie is).

Ilja Gort - nota

Wij kunnen ons voorstellen dat u dit adresse wilt bezoeken. Dit is helaas niet mogelijk.
Anderzijds zijn wij de beroerdste niet; indien u uw beweegredenen helder uiteen weet te zetten en dat vergezelt van een karakteromschrijving die wij als aangenaam, grappig, slim of alle drie ervaren, wie weet… Richt uw smeekmail aan: adresse@tulipe.nl

Demonstratiefilmpje van de techniek van het tafel-wegtrekken-zonder iets-om-te-gooien

Allez, Hartelijk Santé & Bonnes Vacances!

Ilja Gort Santé

Arie Benda, APERITIEF

Over Ilja Gort

Ilja Gort is een succesvolle en bekende Nederlandse componist, schrijver en wijnboer. Ilja Gort woont in Frankrijk op zijn wijngaard Chateau La Tulipe de La Garde. Ilja Gort is zeer succesvol (geweest) in het arrangeren van reclametunes.  Hij componeerde diverse reclametunes, waaronder de zeer bekende voor Randstad Uitzendbureau en Nescafé. Deze laatste tune werd in 160 landen gebruikt. Ook componeerde Ilja Gort de leader van het RVU-programma Klootwijk aan Zee.

In 1994 kocht Ilja Gort in Frankrijk het Château de la Garde, appellation Bordeaux Superieur, met 15 hectare wijngaarden. In 2010 veranderde hij de naam in Château la Tulipe de la Garde met inmiddels bijna 20 ha. De wijn werd aanvankelijk gemaakt door de Australische wijnmaker David Morrison, later door de Franse oenoloog Michel Rolland. Ilja Gort brengt de wijnen op de markt onder de noemer ‘La Tulipe’ en deze zijn verkrijgbaar bij Albert Heijn. Wijn is zijn tweedee carrière en gezien de aandacht en het TV programma Wijn aan Gort  & Gort à la Carte is deze zeker zo succesvol als zijn carriére in de reclame.

Ilja Gort is van vele markten thuis en heeft de afgelopen jaren een viertal boeken geschreven, waaronder Leven als Gort in Frankrijk’, Wijnsurvivalboek’ Overleven als Gort in Frankrijk ‘ en Met Gort de Boer op. In 2008 publiceerde hij zijn eerste roman Het Merlot Mysterie. Je kunt aan de titels van zijn boeken wel raden waar zijn nieuwe passie ligt … Ja, bij wijn.

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Your email address will not be published.