De koning: Chateau d’Yquem

Iets wat zo ongrijpbaar ver weg leek, is nu opeens heel dichtbij. Ik sta aan de poort van het legendarische Chateau d’Yquem. Oké, ze doen ‘m niet open en ik ben nog steeds een voetbalveld en een paar honderd euro verwijderd, maar toch. De eerste stap is gezet: het glas is halfvol.

Ik sta dus in het zuiden van Bordeaux – in de streek Graves dichtbij het dorpje Sauternes. Hier worden de bekendste dessertwijnen van de wereld gemaakt. We slapen in Chateau Trillon, waar je vanuit de toren uitkijkt op de wijngaarden van de streek, comme ça:

Wijngaarden van Sauternes
Wijngaarden van Sauternes

De koning van de dessertwijnen

Chateau d’Yquem wordt ook wel ‘de koning van de dessertwijnen’ genoemd. Het is het enige chateau met de hoogste classificatie in de Sauternes: Premier Cru Superieur Classé. Deze classificatie voor dessertwijnen is tegelijkertijd opgesteld met de beroemde Médoc classificatie in 1855.

Hier draait het om perfectie. Alleen de allerbeste druiven worden geplukt en gebruikt in de wijn. Waar de één plukt in een dag, plukt Chateau d’Yquem meerdere malen gedurende oktober en november. Alleen de druiven die perfect gerot zijn gaan door naar de volgende ronde. Gerot? Inderdaad, dat is het trucje van de dessertwijnen.

Edele rotting

Rot klinkt zo ehh.. rot, dus in Frankrijk noemen ze dat ‘pourriture noble’ ofwel edele rotting. Het gaat er om dat de druiven worden aangetast met de botrytis cinerea schimmel. De schimmel zorgt voor kleine gaatjes in de druif, waardoor het vocht verliest. Wat over blijft, is een super geconcentreerde druif vol smaak. Maar die botrytis komt niet zomaar te voorschijn…

Een mooie zomer is gewenst, zodat de druiven goed gerijpt de herfst tegemoet gaan. Daarna is het duimen geblazen. De schimmel heeft warmte nodig, maar niet teveel. Een goede balans tussen de vochtigheid, warmte en droogte is vereist. Afhankelijk van moeder natuur, dus. Jammer voor de wijnboer komt het bijna nooit voor dat de schimmel heel de wijngaard bereikt. Stukje bij beetje verspreidt het zich over de druiven. Vandaar dat de oogst plaatsvindt gedurende oktober en november, waarbij elke tros gecontroleerd wordt.

Nothing but the best

Dat het bij Chateau d’Yquem gaat om perfecte, blijkt wel uit hun geringe opbrengst. De opbrengst per hectare ligt gemiddeld op 9 hectoliter (omgerekend ongeveer één glas per wijnstok). Bij andere wijnen (niet per se dessertwijnen) kan de opbrengst per hectare oplopen tot 90 hectoliter.

Het komt ook wel eens voor dat het Chateau besluit geen wijn uit te brengen. Zo geschiedde in 2012. De oogst voldeed niet aan de strenge eisen die het chateau stelt. De oogst wordt dan doorverkocht aan een minder chateau, die wel een wijn op de markt brengt (of beter gezet: die een wijn op de markt moet brengen om te kunnen overleven.).

Droge wijn ‘Y’

Naast de dessertwijnen brengt Chateau d’Yquem ook een droge witte wijn op de markt, genaamd Y. Hoewel deze net zo goed uit Sauternes komt, mag dit niet op de fles staan. De AOC Sauternes geldt alleen voor dessertwijnen. De droge witte wijn van Yquem draagt dus simpelweg AOC Bordeaux.

Ondertussen in Sauternes

Na het bezoek aan de poort van Yquem rijden we verder naar het dorpje Sauternes. Een bruisende metropool, maar niet heus. Een klein dorpje dat faam geniet vanwege haar hemelse wijnen. Gelukkig kunnen we proeven. Het flesje Chateau d’Yquem shinet in een vitrinekast achter slot en grendel. Zonder prijs. Tja, als je dat moet vragen, kun je het waarschijnlijk niet betalen. Whatever, ik vraag het. Voor het kleine flesje (375ml) leg je € 180 neer. Zal ik…? Bijna, maar nee. Dat is nog een brug te ver (voor mijn portemonnee). Wel proef én koop ik andere wijnen uit de streek. Daarover binnenkort meer…

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Your email address will not be published.