Coteaux du Languedoc

Coteaux du languedocIn de Languedoc met ongeveer 300.000 ha wijnbouwland liggen de kwaliteitsappellations. De grootste, de Coteaux du Languedoc, beslaat 9000 ha op een gebied dat begint in het zuiden van Nîmes en eindigt in Narbonne.

Over een afstand van meer dan 130 km strekt dit gebied zich langs de Middellandse Zee uit en reikt tot 50 km landinwaarts, waar het zeer verschillende gebieden en gronden in 168 gemeenten omvat. Gemeenschappelijke noemers zijn de blauwe druivenvariëteiten. De carignan heeft men hard aangepakt. Deze meest voorkomende variëteit heeft men bij de Coteaux de Languedoc tot 40 procent teruggebracht, terwijl Pic Saint-Loup maximaal een tiende in de assemblage toestaat. Van de drie hoofdrassen grenache, mourvèdre en syrah is laatstgenoemde de belangrijkste. Dit vroegrijpende, kleurintensieve en aromatisch complexe ras krijgt op de schrale hoogten een voller, warmer karakter, deels zelfs een buitengewoon dichte structuur met geprofileerde aroma’s van de garrigue, de wilde heide van het zuiden.

Het succes van de – inderdaad vaak, maar slechts onofficieel – onversneden syrahwijnen straalt zelf af op de vins de pays. Bij de beste producenten groeit tegelijk de waardering voor de grenache en mourvèdre. De laatste is uitgesproken kieskeurig in de teelt en brengt slechts in geschikte – nog uit te filteren – gebieden tot tevredenheid stellende resultaten. De grenache noir, in diskrediet gebracht wegens zijn neiging te lekken en te oxideren, geeft de wijnboeren nog de meeste zorg, vooral omdat deze in Châteauneuf-du-Pape en in het Catalaanse Priorato zijn potentieel bewijst.

De geologische en geografische verscheidenheid van de Coteaux du Languedoc dragen twee aanzetten tot een hiërarchie van de rekening. De oudste definieert twaalf terroirs, die op basis van hun natuurlijke eigenschappen alsmede hun vroegere reputatie een eigen identiteit hebben. Acht van deze terroirs liggen geheel of grotendeels op het gebied van een gemeente. De outsider onder hen is Picpoul-de-Pinet, een uit de variëteit picpoul geperste witte wijn, die in de buurt van Bassin de Thau groeit. Saint-Georges d’Orques, voor de stad Montpellier, eens een beroemde cru, vestigt opnieuw de aandacht op zich met geconcentreerde, elegante rode wijnen. Pic-Saint-Loup is naar de top van de terroirs opgeklommen, dankzij het kwaliteitsbewustzijn en de solidariteit van zijn producenten; het kleinere Montpeyroux volgt op de voet. Ook La Clape overtuigt de laatste tijd met betrouwbare, deels tot de verbeelding sprekende kwaliteiten.

De andere zones zijn: Terres de Sommieres, Terrasses du Larzac, Gres de Montpellier en Terrasses de Beziers. Na een aanloop van vele jaren werd in 2007 uiteindelijk de appellation Languedoc ten doop gehouden, die het gehele appellationgebied van de Languedoc-Roussillon omvat. Ze moet de consument meer duidelijkheid geven over de wijnproductie en het mogelijk maken om met merkwijnen een groter aandeel in de markt te krijgen.

Wijnarbeiders in Coteaux du Languedoc
Wijnarbeiders in de Languedoc

Clairette du Languedoc

Deze in 1948 verleende AOC kenmerkte de gelijknamige druivenvariëteit, die sinds eeuwen tussen Pezenas en Clermont-L’Herault in elf dorpen gecultiveerd werd om in eerste instantie sherryachtige maderawijnen en vervolgens de grondstof voor de vermoutindustrie te leveren. Pas in de laatste jaren heeft de moderne keldertechniek een heel ander van deze – op slechts 60 ha geclassificeerde – variëteit laten zijn, namelijk een fris, fruitig karakter met aroma’s van gedroogde vruchten, anijs en amandelen.

Faugéres

Faugéres is een dun bevolkt en bosrijk gebied, dat 15 km ten noorden van Béziers begint. Van de ongeveer 5000 ha, die in 1982 als appellation geclassificeerd werden, zijn er slechts 1950 beplant. Als enige AOC van de Languedoc beschikt Faugères over homogene gronden, die op leisteen liggen. Daarop groeien hoogwaardige rode wijnen. Na het lichtend voorbeeld van Chȃteau des Estanilles zijn steeds meer wijnbouwers ertoe overgegaan cuvées met een hoog syrahaandeel in barriques te bereiden – wijnen die vanwege hun complexiteit, concentratie en elegantie gewild zijn. Naast de delicaat fruitige, soms bloemachtige rosé is er sinds 2004 ook een witte Faugères.

Saint-Ghinian

Saint-Chinian ligt tussen Minervois en Faugeres, waarmee het in 1982 tot appellation verheven werd. Het centrum van de 3200 ha grote appellation is het gelijknamige stadje, waar een bijzondere geologische grens door het dorp loopt. De zuidelijke zone bezit klei-kalkgronden, waarop volle en tanninerijke rode wijnen ontstaan. Het noorden strekt zich uit over de uitlopers van de Monts de L’Espinouse en bestaat uit leisteen. Nadat al in de jaren ’80 een serie wijnboeren en de coöperaties van Berloup en Roquebrun wijnen van goede kwaliteit geproduceerd hadden, begon vanaf het midden van de jaren ’90 een groep jonge bedrijven met de productie van intensieve, complexe en geconcentreerde rode wijnen, waarmee ze veel opzien baarden. Verschillende oudere bedrijven – bij welke ten dele een generatiewisseling had plaatsgevonden – inspireren. Net als in Faugères werd naast de rosé ook de witte Saint-Chinian in 2004 tot appellation uitgeroepen.          

Couteaux du Languedoc - Nederlandse wijnboerin Lidewij van WilgenNederlandse wijnboeren in Frankrijk

Voor zover ik weet zijn er in de Languedocstreek een aantal wijngaarden van Nederlandse Wijnboeren. Deze zijn:

 

BRON: WIJN;
AUTEURS; André Dominé, Eckhard Supp, Ulrich Sautter, Wolfgang Fabbender
UITGEVER: H.F. Ullmann ISBN: ISBN: 978-3-8331-4617-6
Arie Benda, APERITIEF

Topwijnen van Mas des Dames (Lidewij van Wilgen) Coteaux du Languedoc
Topwijnen van Mas des Dames (Lidewij van wilgen)
Languedoc
Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Your email address will not be published.