35.000 vaten wijn in Nederlandse zee in 1920

vaten wijn op het strand - schip west-aleta35.000 vaten wijn, port en whisky had het schip West-Aleta aan boord toen het op 12 februari 1920 tijdens een zware noordwester storm ter hoogte van Terschelling in de problemen kwam en uiteindelijk ook zonk.

West-Aleta

Het schip West-Aleta werd in 1919 in San Francisco gebouwd en was bezig met haar eerste reis (Van Seatle naar Hamburg en Bremen) toen het schip ter hoogte van Terschelling in grote problemen kwam. De reddingsboot Brandaris van Terschelling moest uitrukken om de 46 bemanningsleden van het schip te redden. Er waren geen gewonden, op de kapitein na die naast het reddingsnet sprong in plaats van er in, en iedereen kon gered worden. Al snel was de lading van het schip bekend: 35.000 vaten wijn, rode en witte port, whisky en tafelwijn, balen rijst, kisten haring, spiritus, boter, nootmuskaat en nog veel meer andere kisten met goederen.

De Terschellingse jutters stonden natuurlijk klaar om de lading te pakken te krijgen. Net als toegesnelde jutters en vissers uit allerlei andere plaatsen. Vooral de vaten wijn, port en whisky stonden in de belangstelling, maar de kapitein van de West-Aleta had al snel een bergingsovereenkomst gesloten met Bergingsmaatschappij Dirkzwager uit Maassluis om het schip te bergen. Wat betekende dat alle lading van het schip dus voor de Bergingsmaatschappij was. Afgesproken werd dat er 250,00 gulden per blazer (een type vissersboot) gevuld met spullen van de West-Aleta, werd betaald aan de plaatselijke vissers. Het bergen van de lading was een pittige taak aangezien de lading onder de stookolie zat.

Er brak dan ook een staking uit, omdat de Terschellingse vissers het bedrag van 250,00 te laag vonden voor de klus en bedreigde vissers uit andere plaatsen als deze toch onder de voorwaarden wilden leveren. Er heerste niet echt een leuk sfeertje.

Vaten wijn op strand

Eind februari trekt er opnieuw een zware storm over en deze storm zorgt er voor dat er honderden vaten uit het schip op de stranden van Terschelling en Vlieland aanspoelden. Jutters, die het schip nauwlettend in de gaten houden, zijn er als de kippen bij en slepen de vaten de duinen in. Wel proefden ze snel de inhoud van de vaten, want niet alles was even populair. Zoete wijn, whisky en port werd meegenomen, maar een vat met droge wijn werd achtergelaten of men liet het zelfs leeglopen. Gevonden vaten moesten officieel naar de strandvonder gebracht worden, deed men dit niet dan riskeerde men een hoge boete. Honderden vaten werden dan ook naar de strandvonder gebracht, maar tientallen vaten vonden een andere (onbekende) weg.

Uiteindelijk zijn er van de 35.000 vaten wijn, port en whisky 15.000 officieel geborgen. En de overige 20.000 vaten…?  Op heel Vlieland en Terschelling was er geen lege fles of emmer meer te vinden, waren er veel feestjes  en rook het overal verdacht veel naar drank… 🙂

Mooi verhaal

Jan Houter (beter bekend als Jan van Vlieland) vertelt in het onderstaande fragment op onderhoudende wijze over het zinken van de West-Aleta, de staking en het jutten van de vaten… (Op de website van het Wrakkenmuseum staan een aantal oude foto’s)

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Your email address will not be published.